Mensen voelen, raken en me luisterend opstellen zit al van kindsbeen af in mijn bloed. Ik koos dan ook heel bewust voor de opleiding revalidatiewetenschappen en kinesitherapie aan de KU Leuven waar ik genoot van een zeer technische en theoretische opleiding. In eerste instantie leek dit perfect bij me aan te sluiten, want werken met mijn hoofd kon ik tenslotte als de beste! Maar… Eens bezig in de praktijk, ontdekte ik vrij snel dat deze aanpak niet werkelijk bij mij paste, noch bij de patiënten waarmee ik werk. Psychosomatische en/of ernstige pijnklachten los je immers niet op met een krak. Vanuit een verlangen naar dieper begrijpen en behandelen van de patiënt, begon mijn zoektocht naar andere vormen van therapie.

Eerst volgde ik de opleiding “Spierkettingen” volgens Busquet, waar het lichaam reeds als één geheel wordt gezien. Enkele jaren later besloot ik om de opleiding “Fasciatherapie” (methode Danis Bois) te volgen. Dit was het voor mij! Werken in de eenheid van lichaam & geest, waar de persoon centraal staat. Het voelen werd opnieuw belangrijker dan het redeneren. En daar had ik mijn passie terug: aanraken en geraakt worden! 
Ik ben me steeds verder blijven verdiepen in deze methode en geef nu ook les aan de Body-Mind Academy waar kinesitherapeuten worden opgeleid tot fasciatherapeuten.